Een paar weken geleden bezocht ik het Kerkhof in Oud-Zevenaar om de plantjes water te geven bij “het monumentje”. Iemand had twee prachtige bloemstukken bij het monumentje gelegd. Ik was er stil van en het ontroerde me enorm. Wat zou het verhaal hier achter zijn…..
Bericht in Rondom St. Martinus 2016
“Achter de heg begraven”
Begraven in ongewijde aarde
Het is nu eigenlijk niet meer voor te stellen, maar het is nog maar enkele tientallen jaren geleden dat er mensen in ongewijde aarde werden begraven (in de volksmond: “achter de heg begraven”). Het betrof dan parochianen die verstoten waren door de kerk, maar ook doodgeboren kinderen of pasgeboren kinderen die nog niet gedoopt waren. Ook in Oud-Zevenaar zijn er kinderen in ongewijde aarde begraven. Dit kwam ik te weten toen ik enkele jaren terug stage liep in een door Pastor Than geleide rouwgroep. Wat me heel erg heeft geraakt is het verdriet van mede-parochianen waarvan kinderen in ongewijde grond zijn begraven. Zo’n begrafenis vond plaats zonder het gebruikelijke ceremonieel en zonder dat de nabestaanden erbij aanwezig konden zijn. Tot op de dag van vandaag is nog steeds niet bekend waar de grafjes precies zijn. Ik vond dat vreselijk om te horen: mensen verloren eerst een kindje en vervolgens mocht het kindje geen volwaardige plek op de begraafplaats krijgen… Inmiddels zijn de tijden en inzichten veranderd, maar het verdriet om de gang van zaken toen is er nog steeds bij veel nabestaanden. Dit alles heeft me heel erg getroffen en aan het denken gezet. Het lijkt me zo fijn als er voor deze nabestaanden een plek komt om te herdenken, een plek met een mooi monumentje op de begraafplaats van Oud-Zevenaar. De gang van zaken van toen kan niet meer teruggedraaid worden, maar we kunnen als Oud-Zevenaarse gemeenschap er wel voor zorgen dat er een mooie herdenkingsplek komt. Wat zou dat toch prachtig zijn!